Column Harener Weekblad
We hebben nog nooit een overlijden meegemaakt en nou is het ons eigen kindje. We weten echt niet wat er allemaal bij komt kijken. Vader belt me vanuit het ziekenhuis. De blije zwangerschap is geëindigd in een drama: de baby is vlak voor zijn geboorte in de baarmoeder overleden.
De ouders willen zo snel mogelijk naar huis met hun zoon. Ik geef een eerste uitleg; het lichaampje kan gekoeld worden met coldpacks. Als ik ze de volgende dag, thuis, weer zie ligt de prachtige baby in zijn eigen wieg. “Dit is mijn broertje”, legt zijn zusje uit: “maar, hij doet het niet”.
In de dagen die volgen bespreken we de crematie, maken opa en oma samen het kistje, schrijven ouders een gedichtje dat op het kaartje komt. Kortom ze zijn druk, maar het zijn heel andere dagen dan ze zich tijdens de zwangerschap bedacht hadden.