Met wat moeite zet mevrouw de B. haar fiets in het fietsenrek op de begraafplaats Esserveld. Ze haalt haar stok uit de klem aan haar voorwiel en begint langzaam aan het pad naar het juiste graf. Nog één keer wil ze bij het graf kijken, het graf zien voordat ze er zelf in zal komen te liggen. Ze heeft kanker en weet dat het nu niet lang meer kan duren voordat ze zal overlijden. In gedachten gniffelt ze bij het idee dat ze straks begraven zal worden op wat de duurste begraafplaats heet te zijn van Nederland.
Ieder jaar doet een grote uitvaartverzekeraar onderzoek naar de prijzen van begraafplaatsen in Nederland. Keer op keer is de conclusie dat begraven in Groningen het duurst is.
Hoewel het onderzoek de indruk wekt dat hier àlle begraafplaatsen duurder zijn dan elders in Nederland gaat het feitelijk om de begraafplaats Esserveld in de wijk Helpman. Aanschaf van een nieuw graf is daar aan de prijs. Dat komt doordat de grond op deze mooie plek duur is, maar ook doordat in Groningen graven uitgegeven worden voor 30 jaar. In andere delen van Nederland is dat aanzienlijk korter.
Voorgesprek
Toch zal mevrouw de B. op deze begraafplaats komen te liggen. Hoewel ze erg verdrietig is over het feit dat ze niet meer beter kan worden, is ze hier ontzettend blij om, vertrouwt ze me toe. Mevrouw heeft mij op de thee gevraagd om in een zogenaamd ‘voorgesprek’ alvast een aantal zaken over haar uitvaart te bespreken. Als uitvaartverzorger vind ik het heel prettig als mensen het aandurven om een dergelijk gesprek aan te gaan. Niet in de laatste plaats omdat ik dan nog kan kennis maken.
Keuze voor begraafplaats
In alle jaren dat ze in Helpman heeft gewoond is mevrouw vaak op Esserveld geweest. Een enkele keer vanwege een begrafenis, maar meestal om wat rond te wandelen. Omdat de sfeer op de oude begraafplaats weldadig is en omdat ze er van genoot om op een bankje naar de vogels te luisteren.
Ze ziet dat ik ondertussen in de kamer van haar flat rondkijk en hoewel de inrichting heel gezellig is, is het duidelijk dat mevrouw niet enorm welgesteld is. “Je vraagt je natuurlijk af, hoe het kan dat ik op Esserveld begraven word” zegt ze. Als ik bevestigend knik, vertelt ze dat haar grootouders er liggen. “Zij zijn begraven in de jaren dertig. In die tijd huurde je een graf niet voor 30 jaar, maar kocht je het ‘voor eeuwig’. Daarom kan ik bij hen in het graf komen te liggen. In mijn geval is het dus helemaal niet duur om op Esserveld begraven te worden.”
Uitvaartwensen
Voordat we de rest van haar uitvaartwensen bespreken, wisselen we mooie herinneringen uit: ik vertel hoe bijzonder die begrafenis in de winter was, toen alle graven bedekt waren door een dun laagje sneeuw, zij over het roodborstje dat ze een winter lang heeft bijgevoerd. En ze glimt bij de herinnering aan de zangvogels die haar op een stil moment een concert brachten. Wat mij weer deed denken die die keer dat iemand op een cornet (soort trompet) bij het graf het Avé Maria speelde en mensen als bij een concert –voorzichtig- op de andere graven gingen zitten.
Ik snap mevrouw dus heel goed als ze zegt dat ze blij is dat ze op Esserveld komt te liggen, het is een prachtige, sfeervolle begraafplaats. Niet alleen door de parkachtige omgeving maar Esserveld is ook prachtig door de toegangspoort. Deze is ontworpen door Siebe Jan Bouma in de stijl van de Amsterdamse School.